gorniczy chor meski

Odkrywamy Izrael
Ziemia Święta w dniach 26.09 - 23.10

Byliśmy w malowniczym miejscu, naturalnym amfiteatrze, na łagodnym zboczu Góry Błogosławieństw, gdzie Jezus dokonał tego cudu. rozmnożenia chleba. Tu też działo się najwięcej cudów Jezusa, tu padły słowa przypowieści o siewcy, stąd pochodził Kefas, tu mieszkała reszta uczniów Pana, a wody Jeziora i wzburzonych fal są nieodłącznym elementem ewangelicznych opisów. Czy można sobie wyobrazić atmosferę jaka panowała w owym czasie? Czuliśmy się wyróżnieni, my członkowie chóru, my katolicy z Lubin, stojąc w tym miejscu mogliśmy tego spróbować, popatrzeć oczyma tych tłumów głodnych, spragnionych miłości bożej ludzi. Jak wiemy z Pisma Świętego, Apostołom się nie przelewało, więc nie był im obcy smak głodu. Są zafascynowani z nauk i bardzo się cieszą, że tak wielu słucha Nauczyciela. Wiedzą jednak dobrze, że nawet najpiękniejsza Dobra Nowina nie zainteresuje tych ludzi, gdy zaczną odczuwać głód. A tu nagle taka katastrofa, nie rozumieją Go, bo jakże mogą zrozumieć słowa:

„Ja jestem prawdziwym Chlebem;

Ciało Moje jest prawdziwym Pokarmem;

Kto Mnie spożywa, nie umrze”.

Byliśmy w miejscu, które ma duże znaczenie dla wierzących w Dolinie Tabgha. Ta nazwa jest związana z tym, że Arabowie nie wymawiają litery - P. Tutaj nad Jeziorem Genezaret, Jezus ukazał się apostołom po zmartwychwstaniu po raz trzeci.

„Powiedział mu po raz trzeci: «Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie». Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: «Czy kochasz Mnie?» I rzekł do Niego: «Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego Jezus: «Paś owce moje!»” (J 21, 17). Pismo Św. nazywa Piotra pierwszym wśród Apostołów (Mt 10:2). Chrystus zwracając się do Piotra i mówiąc o Kościele nazywa Go Jego opoką "Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą." (Mt 16:18).

W tym miejscu wybudowano kościół Prymatu św. Piotra, który wznosi się na nadbrzeżnej skale, jakby wyrastał wprost z wód Jeziora Jezusowego. Jest to mała kaplica zbudowana z czarnego bazaltu wulkanicznego, wspierająca się na fundamentach prastarej świątyni. W kaplicy tej znajduje się część tej skały, którą nazywają "Stołem Pana". Miejsce to upamiętnia następujące wydarzenia: cudowny połów ryb i posiłek rybny Zmartwychwstałego Pana Jezusa z Apostołami (J 21,1-14) oraz następujące po nim przekazanie Piotrowi najwyższej władzy w Kościele, czyli prymatu:

Paś owce moje. Paś baranki moje (J21,15-23)

To wydarzenie przedstawia piękna statua na tle Jeziora Genezaret tuż obok kościółka. Przejmujące są te rzeźby. Klęczący, zalękniony i zdumiony Piotr odbiera laskę pasterską z rąk Pana Jezusa, który unosi nad nim dłoń przekazując władzę pasterska nad całym Kościołem. Niektórzy pielgrzymi tu pomodlili się za swoich proboszczów. Kaplica jest pod opieką franciszkanów i za ich pozwoleniem także i w tej kaplicy mogliśmy zaśpiewać kilka pieśni na chwałę Boga. Także i tutaj pielgrzymi odwiedzający aktualnie to miejsce byli szczęśliwi, jak można było zauważyć po ich twarzach i skupieniu jakie przy tym towarzyszyły, że mogli przez przypadek posłuchać modlitw. Natomiast my byliśmy dumni z tego oraz z tego, że pozwolono nam zaśpiewać w tym niezwykłym miejscu.

LINK DO ALBUMU GOOGLE